جنگل حرا در ناحیه ساحلی خلیج گواتر در نزدیکی محلی که رودخانه باهوکلات به دریای عمان می‌ریزد قرار دارد. حرا درختچه‌ای است که در مرداب‌های نواحی گرم در کرانه‌های عربستان، مصر و جنوب ایران می‌روید. در جنگل‌های حرا گل‌ها شبیه گل‌های شاه‌پسند و میوه‌ به شکل کپسول تخم مرغی است که درون آن یک دانه وجود دارد و با دو شکاف بازمی‌شود. حرا گونه‏‌ای آفتاب‌پسند است که بستگی به شرایط زیستی به بلندی پنج تا ۱۰ متر می‏‌رسد، ریشه در این گونه، سطحی و مشتمل بر یک ریشه عمودی کوتاه و تعداد زیادی ریشه جانبی مورب است. حرا دارای ریشه‎‏های هوایی به نام ریشه‏‎های تنفسی است، در سطح این ریشه‏‎ها عدسک‎های فراوانی وجود دارد که کار تنفس و تبادلات گازی گیاه را میسر می‏‌سازد.

ساختمان قدیمی تلگرافخانه چابهار، با نام "بنلگو" به عنوان قدیمی‌ترین بنای مدرن چابهار در اواخر دوره ی قاجار توسط انگلیسی‌ها ساخته شد و با گذشت زمان اداره پست در آن مستقر گردید. این بنا برای رونق دریانوردی، تجارت و برقراری ارتباط میان هند، گواتر، جاسک و بندرعباس با ویژگی‌های منحصر به فرد معماری ایجاد شده بود. رواق هلالی دور تا دور ساختمان، استفاده از الوارهای چوبی برای کف، سقف‌های چوبی و وجود سایه‌بان‌های شیروانی و سفالی زیبایی خاصی به بنا داده‌اند.

کلبه غواصی چابهار اولین مدرسه غواصی ایران است که در منطقه آزاد، بلوار ریگی قرار دارد. همچنین تنها مرکز غواصی حرفه‌ای با استانداردهای بالا است که امنیت شما را تا حد بالایی تامین می‌کند. این مدرسه علاوه بر امکانات تفریحی، امکان آموزش حرفه‌ای با اعطای گواهینامه را برای علاقه‌مندانش فراهم آورده است.

در ۱۵ کیلومتری چابهار در مسیر جادهٔ ساحلی به سمت گواتر قرار دارد. رنگ این تالاب صورتی است و دلیل این پدیده وجود پلانکتون‌ها و باکتری‌هایی در این تالاب است.

آب دریاچه بسیار شور است به حدی که از آن سنگ نمک جمع‌آوری می‌شود.

زنان بومی در محل دریاچه بازار کوچکی برای فروش دست‌ساخته‌هایشان شامل: زیورآلات صدفی و سوزن‌دوزی راه انداخته‌اند.

پوشش گیاهی تالاب را درخت گز تشکیل داده است و پرندگانی مثل: عقاب دشتی، فلامینگو، حواصیل، تیهو و مرغ جیرفتی در اینجا مشاهده می‌شود.

روستای رمین در 5 کیلومتری شهر چابهار دارای اسکلهٔ بسیار زیباست همان اسکلهٔ رمین، جادهٔ ورودی اسکله گویا از دل کوه تراشیده شده، به تصویر زیبای اسکله می‌رسیم، فضایی بسیار رؤیایی و زیبا با انبوهی از لنج­ها و قایق‌های لنگرانداخته، صیادانی که صید خود را به نتیجه رسانده‌اند.

اگر به دنبال دیدن فضای دریایی تکرار نشدنی هستید، اینجا مانند منظره‌ای نقاشی شده در مقابلتان بوده و زیبایی ش همیشه در خاطرتان خواهد ماند.

در شمال غربی ساحل چابهار، بر بلندای حدفاصل ارتفاعات پیل‌بند و شهبازبند است. این تپه خیلی قبلتر از پرتغالی‌ها محلی برای دیده‌بانی مرزداران بود. این دژ ۵۴ متر طول و ۲۶ متر عرض دارد، با اتاق‌های ضربی شکلی که با ملات ساروج پوشش داده‌شده‌اند.

قلعه دارای یک حیاط مرکزی و اتاق‌ها و حجره‌هایی در سه ضلع حیاط است. بهترین قسمت دژ ضلع سمت دریای عمان است در بخش میانی که دوطبقه بوده و این قسمت بهترین جای دژ است.

مناره دژ براساس روایات ۱۵ متر است که ۶ متر آن باقی‌مانده است، ستون‌های قطور بهار و تابستان نشین مربوط به دورهٔ صفویه و مشابه کاروانسرای شاه عباسی بیستون است، بعدها در دوره قاجار مرمت‌هایی در منار ایوان روبه‌دریا انجام‌شده است.

اسکله تیس در داخل محوطه و اراضی منطقه آزاد در ۱۰ کیلومتری شرق چابهار قرار دارد، تماشای کشتی‌ها و قایق‌های صیادی و صیادان و صید انواع ماهی‌ها و شاه میگو که از محصولات دریایی هستند، دیدنی است.

در ۴۰ تا ۵۰ کیلومتری چابهار به سمت گواتر در سمت چپ جاده و روبه‌دریا قرارگرفته‌اند، این کوه‌ها مینیاتوری یا مریخی گفته می‌شوند.

فاقد پوشش گیاهی با اشکال نامأنوس تداعی‌کننده مناظری از کوه‌های فرازمینی هستند. با شیارها و تراش‌های زیبایی که انگار نقاش ماهری اینجا را به تصویر کشیده است، و یکی از بهترین مکان‌ها برای رصد ستارگان است.

وجود کوه‌ها در یک‌سوی جادهٔ ساحلی و اقیانوس در روبرو باعث شده ما در یک قاب چندین زیبایی عظیم را ببینیم.

دکه بازار چابهار به بازار فجر یا بازار سنتی معروف است، خیابانی که گوشه و کنار آن پر از دکه‌ها و دست فروش‌ها است. در این بازار انواع صنایع‌دستی و محلی بلوچستان از جمله زری‌دوزی، حصیر، حنا، زیورآلات سنتی، پارچه‌های رنگی و داروهای گیاهی یافت می‌شود.

ساحل صخره‌ای چابهار یا دریا بزرگ، به یکی از تفرجگاه‌های مردم چابهار تبدیل شده است. موج‌های سهمگین بعد از برخورد با صخره‌های کنار ساحل چندین متر به هوا پرتاب می‌شوند که جلوه‌ی بی‌نظیری به این ساحل می‌دهند. ارتفاع این امواج به ۱۵ متر می‌رسد و در فصل مرداد و مصادف با وزش بادهای موسمی است.